ေၿမာက္ပိုင္းေဒသမွ အရိုးတြန္သံမ်ား ( အပိုင္း-၁၀)

ေၿမာက္ပိုင္းေဒသမွ အရိုးတြန္သံမ်ား ( အပိုင္း-၁၀)
ေၿမာက္ပိုင္းေဒသမွ အရိုးတြန္သံမ်ား ရဲ႕ အဆင့္ (၃) ကို ေရာက္လာၿပီ။ ဒီအဆင့္ဟာ ႀကိဳတင္ေၿပာထားသလိုပဲ၊ မုန္တိုင္းပိုထန္လာမယ္။ မ်က္ႏွာဖံုးေတြ ပိုကြာက်လာမယ္။ စည္းဝိုင္းအတြင္းမွာ တရားဝင္ ရင္ဆိုင္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းႀကေတာ့မယ္။ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ကေတာ့ လူသတ္သမားေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္နဲ႔ တာဝန္ရိွသူမ်ားကို ကဗ်ာတပုဒ္နဲ႔ ရာဇသံေပးလိုက္တယ္။ ၿပည္တြင္းမွာ ရိွတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း သူတို႔သာ ေထာက္လွမ္းေရးမွန္ရင္ သက္ေသၿပပါ ဆိုတဲ့ စိန္ေခၚမႈတရပ္ကို တရားဝင္ေႀကၿငာခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ အမွန္တရားေဖၚထုတ္ေရးအဆင့္က ၿပီးဆံုးသြားၿပီ။ ဘယ္သူေတြက လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို ဖ်က္ဆီးခဲ့သူေတြလဲ၊ ဘယ္သူေတြက ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူအစစ္လဲ ဆိုတာေတြကလည္း ရွင္းရွင္းႀကီးၿဖစ္သြားၿပီ။ ေၿမာက္ပိုင္းေဒသ အရိုးတြန္သံမ်ား ( အပိုင္း- ၁၀- ) ကုိ ဆက္လက္တင္ၿပလိုက္ပါတယ္။
(၁)
“ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ကို ပုဂၢိဳလ္ေရးအရေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးမွာေတာ့ ကိုယ္တာဝန္ ကိုယ္ေက်ေအာင္လုပ္ရတာပါပဲ” တဲ့ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္ရဲ႕ဧရာဝတီ မဂၢဇင္းအင္တာဗ်ဴးကို ဖတ္လိုက္မိတဲ့ မိတ္ေဆြတေယာက္က
“ ေအာင္မေလး အင္တာဗ်ဴးေတြက ေသာက္က်ိဳးနည္းေလာက္ေအာင္ ႀကီးက်ယ္လွခ်ည္လားကြာ။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး ဆိုပါလားေဟ့။ မႏၱေလးဆႏၵၿပပြဲမွာေတာင္ ေသြးမရွိခဲ့တဲ့ေကာင္က ဘယ္ေနရာမွာ သြားၿပီး လက္နက္ကိုင္ၿပီး တိုက္ပြဲဝင္သလဲ မသိဘူး” လို႔ ေၿပာဆိုၿပီး ခံုကို ပုတ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ စိတ္မပါတပါ ၿပံဳးေနမိတယ္။
“ မႏၱေလးသားေတြန႔ဲ ဗကသ မ်ားအဖြဲ႕႔ခ်ဳပ္ဟာ “ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ကို ခ်စ္သလား၊ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္ ကို မုန္းသလား” ဆိုတာ ေဖေဖၚဝါရီ (၁၂) ရက္ေန႔မွာ က်င္းပတဲ့ပြဲက တဆင့္၊ ေဖ့ဘြတ္ စာမ်က္ႏွာေတြကတဆင့္၊ ရွင္းလင္းတဲ့အေၿဖတခုေပးၿပီးၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။ ၁၉၉၂ မွာ ေက်ာင္းသား (၁၅) ေယာက္ကို ေခါင္းၿဖတ္သတ္အၿပီးမွာေတာ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္(ေၿမာက္ပိုင္း) ရဲ႕ အပုတ္နံ႔ေတြက ႏိုင္ငံတကာမွာ တေထာင္းေထာင္းထေနၿပီ။ ထိုင္းႏိုင္ငံသတင္းေထာက္၊ ရင္ဒီ က၊ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ( ေၿမာက္ပိုင္း) ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ေတြ႕ၿပီး အင္တာဗ်ဴးတဲ့အခါ၊ သူတို႔က အတည္ေပါက္ပဲ၊ ရဲရဲႀကီး ဂတိေပးခဲ့တယ္။
“ အသတ္ခံရသူေတြထဲမွာ ေက်ာင္းသားစစ္တေယာက္မွားပါခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ကုိယ္ ႀကိဳးစင္တက္သြားမယ္” ဆိုပဲ။ အင္း- ကိုယ့္ဘာသာ စိန္ေခၚမႈအရဆိုရင္ေတာ့၊ ႀကိဳးမိန္႔က်မွာက တႀကိဳးေတာင္ မကဘူး၊ အၿပင္ (၃၇) မင္း၊ အတြင္း (၃၇) မင္းပါ ပင့္ၿပီး (၃၈) ႀကိဳးေတာင္း၊ အခမ္းအနားလုပ္၊ ကြပ္မ်က္ရမလို ၿဖစ္ေနၿပီ။
(၂)
နန္ေအာင္ေထြးႀကည္ရဲ႕ ရာဇသံ ကဗ်ာ ကို ဖတ္အၿပီးမွာေတာ့
“ဗမာၿပည္ေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္က သူပုန္ လို ဟန္ေဆာင္ေနတဲ့ ေယာကၤ်ားရင့္မာႀကီးေတြကို စိန္ေခၚတာ ဒီတခါပဲ ရိွမယ္ထင္တယ္” လို႔ ေတြးလိုက္မိတယ္။ “က်ေနာ္တို႔မွာ ခိုင္မာတဲ့ သက္ေသေတြရိွပါတယ္” ဆိုတဲ့သူေတြရဲ႕ ၿငိမ္သက္မႈကလည္း သူရဲေဘာေႀကာင္တာထက္ ဆိုးဝါးလြန္းလွတယ္။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သုေတသနစာတမ္းအတြက္ စိတ္ဝင္စားစရာ အေကာင္းဆံုးက “ ေရလိႈင္းစစ္ဆင္ေရး” ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရ ပဲ ၿဖစ္တယ္။ ဒီ ေဝါဟာရဘယ္လိုေပၚေပါက္ခဲ့သလဲ၊ ဘယ္လို ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးၿဖစ္မလဲ ဆိုတာကို ကာယကံရွင္ေတြရဲ႕ ရွင္းလင္းခ်က္စာတမ္းေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့တယ္။
ဒီတပတ္မွာ ကိုေအာင္ထူး ရဲ႕လက္မွတ္နဲ႔ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ABSDF စတိတ္မန္႔ ( ၁၉၉၂ မတ္လ ၁ ရက္) နဲ႔ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ရဲ႕ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ( ၁၉၉၂ ေမလ ၃၁) ကို ႏိႈင္းယွဥ္ သံုးသပ္ႀကဖို႔ တင္ၿပလိုက္ပါတယ္။
ေၿမာက္ပုိင္း ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တြင္ ဖမ္းဆီးခံထားရသည့္ ရန္သူ႔သူလွ်ိဳမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဥကၠ႒ ၏ သတင္းထုတ္ၿပန္ခ်က္
ကခ်င္ေဒသကုိတစ္လႀကာ အလည္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ က်ေနာ္အေနနဲ႔ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့စစ္အစုိးရ အေပၚ ယခင္ကထက္ကုိပုိျပီး ခါးသီးစြာခံစားခဲ့ရပါတယ္၊ အဖမ္းဆီးခံေနရသူမ်ားရဲ႔ေျပာၾကားထြက္ဆုိခ်က္အားလုံးကုိ ရိုးရိုးသားသား ဖတ္ရႈ႔နားေထာင္ခဲ့ပါတယ္၊ ျငိမ္၀ပ္ပိျပားေရး အဖြဲ႔(SLORC)ရဲ႔ဖိႏွိပ္ေရးယႏၱယားတစ္ခုျဖစ္ေနေသာ
ျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ဳိးသားေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔(NIB)ဟာ ရွစ္ေလးလုံးျပည္သူအုံၾကြမႈႀကီးကို ဝရုန္းသုန္းကားၿဖစ္ေအာင္၊ မင္းမဲ့စရုိက္ျဖစ္လာေအာင္ဖန္တီးခဲ့မႈေတြမွာ အဓိက တာ၀န္ရွိခဲ့ပါတယ္၊သူတုိ႔ဟာစနစ္က်ခုိင္မာတဲ့စီမံခ်က္နဲ႔အတူ မိမိတုိ႔ အတုိက္အခံအင္အားစုေတြအတြင္းကုိ ထုိးေဖါက္၀င္ေရာက္ျပီး ရႈပ္ေထြးမႈ၊ ညီညြတ္ေရးၿဖိဳခြဲမႈတို႔ကို ဖန္တီးကာ၊ အေပၚစီးက ရေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ႀကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ လူေတြကုိသတင္းေပးသမား၊ေထာက္လွမ္းသမားမ်ားအျဖစ္အသုံးခ်ျပီး နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔
ထုိးေဖါက္၀င္ေရာက္လာၾကတာျဖစ္တယ္၊ သူတို႔ရဲ႔အဓိကျပစ္မွတ္ကေတာ့ ထင္ရွားတဲ့ေခါင္း ေဆာင္မ်ားနဲ႔အတုိက္အခံ အင္အားစုေတြပဲျဖစ္တယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာ တစိတ္တပိုင္းအရ၊ ABSDF ဟာ ပစ္မွတ္တခုၿဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ သူတို႔ရဲ႕ သူလွ်ိဳေတြကို “ေရလႈိင္းစစ္ဆင္ေရး” ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ ထုိးေဖါက္၀င္
ေရာက္ႏိုင္ေရးပင္ျဖစ္တယ္၊ သူတုိ႔အဓိကလုပ္ေဆာင္ရမဲ့အရာေတြကေတာ့

၁၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအတြင္းမတည္မျငိမ္ျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးလုပ္ေဆာင္ေရး

၂၊ အဆင့္ျမင့္ရာထူးေနရာေတြကုိရယူထားရွိေရး

၃၊ မဟာမိတ္အဖြဲ႔မ်ားနဲ႔ေထာက္ခံအားေပးေသာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္နားလည္မႈလႊဲမွားေရး

၄၊ ခုိင္မာတဲ့အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြကုိလုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ေရးတုိ႔ပင္ျဖစ္သည္၊

ေနာက္ဆုံးအျပီးသတ္ေဆာင္ရြက္ရမဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ အမ်ဳိးသားညီလာခံက်င္းပမည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည့္ ၁၉၉၂ႏွစ္ကုန္ပုိင္း တြင္ ျဖစ္ပါသည္၊ တစ္ခ်ဳိ႔အုပ္စုေတြကေတာ့အမ်ဳိးသားညီလာခံမက်င္းပခင္အလင္း၀င္ၾကရန္ျဖစ္တယ္။ က်န္ေနမဲ့အုပ္စုေတြကုိေတာ့ ဖိအားေတြကုိအျပင္းအထန္ေပးျပီးအမ်ဳိးသားညီလာခံအျပီးတြင္ျဖစ္လာမည့္ အေထြေထြလြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးသည့္အခ်ိန္တြင္အလင္း၀င္ၾကရန္ပင္ျဖစ္သည္၊ (ဒီစပုိင္အဖြဲ႔ရဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ အမ်ဳိးသားညီလာခံကို ၁၉၉၂ ကုန္ပိုင္းမွာ က်င္းပလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို သိရိွၿပီးသားၿဖစ္တယ္) လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးအၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးက်န္ရွိေနဦးမည္ျဖစ္သည့္အုပ္စုေတြကေတာ့ ျပင္းထန္တဲ့စစ္ဆင္ေရးနဲ႔အတူေခ်မႈန္းခံရလိမ့္မည္ျဖစ္သည္၊
က်ေနာ္အေနနဲ႔ ရန္သူ႔သူလွ်ိဳ (၁၅) ေယာက္ကို ကြပ္မ်က္သတ္ၿဖတ္ပစ္လိုက္ၿခင္းဟာ မွန္ကန္တဲ့ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ၿဖစ္တယ္ လို႔ ယံုႀကည္တာေႀကာင့္ ထပ္မံအၿငင္းပြားစရာ မရိွေတာ့ပါ။ ဗဟုိေကာ္မီတီဟာ ယခုဆုံးျဖတ္ခ်က္ လုပ္ငန္းစဥ္တေလွ်ာက္လံုးမွာ လုံး၀ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့ျခင္းမရွိ္ေသာ္လည္း ဗဟိုေကာ္မတီ ကိုယ္စား က်ေနာ့္အေနနဲံ႔ တာ၀န္ရွိခဲ့တယ္ဆုိတာလက္ခံပါတယ္၊
ဖမ္းဆီးထားတဲ့ က်န္ရိွေနေသးေသာ ရန္သူ႔သူလွ်ိဳေတြကို အျပဳသေဘာဆန္စြာေျဖရွင္းသြားမယ္ဆုိတဲ့ အေႀကာင္းကို ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း ထံ ရွင္းၿပခ်င္ပါတယ္။

မၾကာေသးခင္ကပဲ က်ေနာ္၊ ABSDF ေျမာက္ပုိင္းေကာ္မတီ နဲ႔ ကခ်င္လြတ္ေၿမာက္ေရးအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတြ႕႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး ေအာက္ပါဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္၊

၁၊ ABSDF အေနၿဖင့္ ေနာက္ထပ္က်န္ရွိေနေသးတဲ့စပုိင္ေတြကုိ ေသဒဏ္မေပးေရး

၂၊ မိမိတုိ႔ေတာ္လွန္ေရးလႈပ္ရွားမႈအေပၚ ရပ္တည္ခ်က္မွန္မွန္ေျပာင္းလဲလာသူေတြအားလုံးကုိ သာမန္အဖြဲ႔
၀င္ေတြအျဖစ္ျပန္လည္လက္ခံသြားရန္၊

၃၊ က်ေနာ္တို႔ အေနျဖင့္လုံး၀လက္မခံႏိုင္ေသာရန္သူ႔ သူလွ်ိဳမ်ားကုိမူ ၄င္းတုိ႔၏အနာဂတ္လုံျခဳံေရး အတြက္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားသုိ႔ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္သြားမည္ျဖစ္သည္၊ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ဒီမုိကရက္တစ္ အစုိးရမ်ား အေနၿဖင့္လည္း သူလွ်ိဳမ်ားအား ျမန္မာျပည္ဒီမုိကေရစီေရးေၿပာင္းလဲမႈ
ရရွိသည္အထိလက္ခံသြားပါရန္ ABSDF အေနၿဖင့္ ေမတၱာရပ္ခံသြားမည္ျဖစ္သည္၊

၄၊ အကယ္၍သူတုိ႔ကုိျပည္ပႏိုင္ငံေတြမွာလက္ခံထားရွိေပးႏိုင္ခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့လွ်င္၊ သူတုိ႔ကုိေထာင္ဒဏ္တစ္ႏွစ္စီခ်မွတ္ျပီး မိဘေဆြမ်ဳိးတုိ႔၏ခံ၀န္ခ်က္ျဖင့္ျပန္လႊတ္ေပးသြားမွာျဖစ္သည္၊သူတုိ႔တစ္ေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႔ရန္သူေတြျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္းပဲ သူတုိ႔ဟာ ယုတ္မာရက္စက္တဲ့ အာဏာရွစ္စနစ္ရဲ႔သားေကာင္ေတြအျဖစ္လက္ခံထားပါတယ္၊ ဒါဟာက်ေနာ္တုိ႔ရဲ႔ အနာဂတ္အက်ဳိးစီးပြါးနဲ႔လူအခြင့္အေရးကုိစာနာေထာက္ထားလုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္၊ ျပီးရင္က်ေနာ္တုိ႔အေနၿဖင့္ သူတုိ႔နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ရန္သူ႔သူလွ်ိဳ မွတ္တမ္း အေထာက္အထားအေသးစိတ္ေတြကုိလူသိရွင္ၾကားေဖၚျပေပးသြားမွာျဖစ္တယ္
ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔အေနျဖင့္ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းေတြကုိပန္ၾကားလုိသည္မွာ ရန္သူ႔သူလွ်ိဳေတြရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္
က်ေနာ္တုိ႔ကုိ နားလည္စြာျဖင့္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေပးသြားၾက ပါရန္ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္၊

ဆႏၵမြန္မ်ားၿဖင့္
( လက္မွတ္)
ေမလ(၃၁)ရက္ေန႔၊ ၁၉၉၂ခုႏွစ္

ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္
ဥကၠဌ
ဗဟုိေကာ္မီတီ
ABSDF

(၃)
တကယ္ေတာ့ တတိယအဆင့္မွာ မုန္တိုင္းရဲ႕ ဗဟိုခ်က္မဟာ ဘယ္ကိုဦးတည္ေတာ့မယ္ဆိုတာ လူတိုင္းနီးပါး
သိေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မုိးၿပိဳေနတာကို မသိတဲ့ ပရြက္ဆိတ္တေကာင္ကေတာ့၊ ႏိုင္ငံေရးလူပ်က္တေယာက္လို
လုပ္ေနတဲ့အခါ က်ေနာ့မွာ သူ႔ကို ႀကည့္ေစခ်င္တဲ့ ရုပ္ရွင္ကားေလးတကားနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ႀကည့္ဖို႔ ဆံုးၿဖတ္
လိုက္တယ္။

In The Bedroom ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ေလးအေႀကာင္းကို ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္က အကယ္ဒမီ (၅) ဆုရတဲ့ကားေလးပါ။ အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စု၊ မိန္းၿပည္နယ္ရဲ႕ ဆိတ္ကမ္းၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕မွာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ရာဇဝတ္မႈေလးတခုအေႀကာင္းကို ရိုက္ကူးထားတဲ့ ကားေလးပါ။ ဇာတ္လမ္းအတိုခ်ဳပ္ကို ေၿပာရရင္၊ ေဒါက္တာ “မက္” နဲ႔ “ရုဒ္” လို႔ေခၚတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္မွာ ဖရန္႔ လို႔ ေခၚတဲ့သားေလးတေယာက္ပဲရွိတယ္။ သူ႔တို႔ရဲ႕သာေလး ဖရန္႔က “နက္တလီ” လို႔ေခၚတဲ့ အသက္ႀကီးႀကီး မိန္းမတေယာက္နဲ႔ခ်စ္ရည္မွ်ေနခဲ့တယ္။ “နက္တလီ” ရဲ႕ ေယာကၤ်ားေဟာင္း “ရစ္ခ်တ္”က အင္မတန္ဆိုးသြမ္းတယ္။ မိန္းမေဟာင္း နက္တလီ ဆီကို လာလာၿပီး ႏွိပ္စက္ရိုက္ႏွက္ေလ့ရိွတယ္။ တရက္မွာေတာ့ နက္တလီကို လာႏွိပ္စက္ေလ့ရိွတဲ့“ရစ္ခ်တ္” နဲ႔ “ဖရန္႔” ထိပ္တိုက္ေတြ႕ႀက၊ ထိုးႀကႀကိတ္ႀကၿပီး၊ ရစ္ခ်တ္ ဆိုတဲ့လူဆိုးက “ဖရန္႔”ကို ပစ္သတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒီအမႈဟာ တရားရံုးကိုေရာက္ရိွခဲ့ေပမဲ့၊ လူသတ္မႈကို မ်က္ၿမင္သက္ေသအၿဖစ္ထြက္ဆိုမဲ့သူမရိွဘူး။ “နက္တလီ” ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကလည္း သူမေရွ႕မွာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့တာကို ကိုယ္တိုင္ၿမင္ခဲ့ေပမဲ့ ရစ္ခ်တ္ ရဲ႕ အႏၱရာယ္ကို ေႀကာက္ေနတာေႀကာင့္၊ အၿဖစ္မွန္ကို မထြက္ဆိုရဲဘူး၊ တရားသူႀကီးကလည္း လံုေလာက္တဲ့ မ်က္ၿမင္သက္ေသမရိွခဲ့တဲ့အတြက္ ရစ္ခ်တ္ကို လူသတ္မႈနဲ႔ အၿပစ္ေပးလို႔မရဘူး၊ ဒီလိုနဲ႔ လူသတ္သမား ရစ္ခ်တ္တေယာက္ ရာဇဝတ္မႈကေန ကြင္းလံုးကြ်တ္လြတ္သြားခဲ့တယ္။ ေဒါက္တာ “မက္” နဲ႔ “ရုဒ္” အတြက္ေတာ့၊ သူတို႔သားကို သတ္သြားတဲ့ လူသတ္သမား ရစ္ခ်တ္ ကို ၿမိဳ႕ကေလးမွာ ေတြ႕ေတြ႕ေနရၿခင္းဟာ ေၿခာက္လွန္႔ေနတဲ့အိပ္မက္ဆိုးတခုကို မက္ေနရသလိုမ်ိဳးပါပဲ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ညေရာက္ရင္ အိပ္ယာေပၚမွာ အဲ့ဒီ စိတ္မသက္မသာၿဖစ္ေစတဲ့ ခံစားမႈေတြကို ေၿပာႀကတယ္။ အိပ္မေပ်ာ္ႀကဘူး။ အသတ္ခံရတဲ့ ဖရန္႔ ရဲ႕ အေမၿဖစ္သူ “ရုဒ္” ဟာ ခံစားရတာေတြမ်ားလာေတာ့ အိမ္မွာ ေယာကၤ်ားၿဖစ္သူ ေဒါက္တာ မက္ ကို ေအာ္ဟစ္ ေတာင္းဆိုတယ္။ “ ရွင္တခုခု လုပ္စမ္းပါရွင္၊ က်မ ဒါေတြကို ဆက္မခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး” တဲ့။ ေဒါက္တာရစ္ခ်တ္ တေယာက္ ေဆးခန္းပိတ္ၿပန္တဲ့အခါ အိမ္ကို မၿပန္ေသးပဲ ဘား တခုကိုသြားတယ္။ မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းတခ်ိဳ႕နဲ႔ တိုင္ပင္တယ္။ ေနာက္မႀကာဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ အစီအစဥ္ကို စတင္ေတာ့တယ္။ တညမွာ “ရစ္ခ်တ္” ေနတဲ့အိမ္ ကို သြားၿပီး ေစာင့္တယ္။ အၿပင္ကၿပန္လာတဲ့ “ရစ္ခ်တ္” ကို ေသနတ္နဲ႔ခ်ိန္ၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕ အဝတ္အစားေတြကို အိပ္ထဲထည့္ခိုင္းတယ္။ စားပြဲေပၚမွာ ခရီးသြားသလိုလို သက္ေရာက္ေစမဲ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္ ၿဖတ္ပိုင္းေလးကို တင္ထားခဲ့တယ္။ “ရစ္ခ်တ္” ကေတာ့ သူသတ္ခဲ့တဲ့ ဖရန္႔ ရဲ႕ အေဖ ေဒါက္တာ“မက္” က သူ႔ကို ဒီၿမိဳ႕ကေလးမွာ မၿမင္ေစခ်င္ေတာ့လို႔၊ ၿမိဳ႕ကေန ထြက္သြားခိုင္းတာ လို႔ ထင္ေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေဒါက္တာ “မက္” က ရစ္ခ်တ္ ဆိုတဲ့ေကာင္ကို ေတာအုပ္တခုထဲမွာ ေခၚသြားၿပီး ပစ္သတ္ပစ္လိုက္တယ္။ မနက္လင္းေတာ့ အိမ္ၿပန္လာတဲ့ ေဒါက္တာ ရစ္ခ်တ္ကို သူ႔အမ်ိဳးသမီး ရုဒ္ က တခ်က္ႀကည့္ၿပီး ဘာမွမေမးေတာ့ဘူး။ ဇာတ္လမ္းေလးက အဲ့သလို အဆံုးသတ္ထားတယ္။
အေပၚယံဇာတ္လမ္းကို ႀကည့္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ In the Bedroom ရုပ္ရွင္ကားဟာ လက္စားေခ်မႈတခုကို ရိုက္ၿပတာလို႔ ထင္စရာရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံတကာရုပ္ရွင္အသိုင္းအဝိုင္း၊ အႏုပညာအသိုင္းအဝိုင္းတခုလံုးက ဒီဇာတ္ကားကို တခုတ္တရ အမႊန္းတင္ေၿပာဆိုႀကသလို၊ နယူးေယာက္တိုင္းမ္ သတင္းစာႀကီးက ဆိုရင္ “ဆယ္စုႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ အေရးႀကီးဆံုးရုပ္ရွင္ကား တကား နဲ႔ ဒီကိစၥဟာ ဘာေႀကာင့္အေရးႀကီးသလဲ” ဆိုတဲ့ ေဆြးေႏြးေထာက္ခံေဝဖန္မႈေတြကို ေဝေဝဆာဆာေရးသား
ခဲ့တယ္။
ဒီကားကို ဘာေႀကာင့္ အကယ္ဒမီ ဆု (၅) ဆုေပးခဲ့တာလဲ။ ရာဇဝတ္မႈ ဇာတ္လမ္းနဲ႔ ေနာက္ခံထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားတကားကို ႏိုင္ငံတကာၿပည္သူေတြ ဘာေႀကာင့္ႀကိဳက္ခဲ့ႀကသလဲ။ အဓိကအခ်က္ေတြကေတာ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ညတိုင္ရင္ အိပ္ယာေပၚမွာ ရင္ဖြင့္ေၿပာဆိုႀကတဲ့ အၿပန္အလွန္စကားေၿပာခန္းေတြ၊ စိတ္ခံစားမႈေတြပဲၿဖစ္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေၿပာဆိုေနႀကတဲ့ ခံစားမႈေတြ၊ ဒႆန ေတြကို လူေတြက ခံစားနားလည္ႏိုင္ခဲ့ႀကတယ္။ ဒါေႀကာင့္လည္း အဆင့္အတန္းရိွတဲ့ ႏိုင္ငံတကာအႏုပညာအသိုင္းအဝိုင္းဟာ၊ စာနာနားလည္ခံစာႏိုင္မႈ ကို အေရးပါတဲ့ က်င့္ဝတ္အၿဖစ္ထည့္သြင္းၿပီး အမွတ္ေပးခဲ့ႀကတာၿဖစ္တယ္။
(၄)
စာနာနားလည္မႈမရိွတဲ့ အႏုပညာသမားေတြရဲ႕ ေအာက္ေၿခလြတ္မႈ၊ အတၱႀကီးမားမႈေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ေလာကထဲမွာ တခါတေလေတြ႕႔ရတတ္ပါတယ္။ အၿပင္ေလာကမွာ ဘာေတြၿဖစ္ေနမွန္းမသိပဲနဲ႔ အၿငိမ့္စင္က မီးစလိုက္ကို စိတ္ဆြဲေနသလိုမ်ိဳး ဟိုဟာေၿပာရင္ ဒီကိစၥက မွိန္သြားမယ္ ေၿပာလို႔ေၿပာ၊ ပုရြက္ဆိတ္နဲ႔ ပုရုတ္ဆီကို ဥပမာေပးလို႔ေပး ခက္ေတာ့တာပဲ။ ယုတ္မာရက္စက္သူနဲ႔ ယဥ္ေက်းတဲ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆိုတာ ဘယ္တံုးကမွ အခ်င္းခ်င္းမၿဖစ္ခဲ့သလို၊ ရန္သူ လို႔ သတ္မွတ္ထားသူေတြဆီကေန “ အဘ က်ေနာ္ႏိုင္ငံၿခားသြားမလို႔ မုန္႔ဘိုးေပးပါအံုး” ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေၿပာင္ေၿပာင္ အလုပ္ေတြလည္း က်ေနာ္တို႔မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ မိသားစုတခုလံုးလည္း ႏုိင္ငံၿခားကို ပို႔မထားခဲ့ပါဘူး။ “ခႊင့္လြတ္ၿခင္းတရားေတြ တသြင္သြင္ေၿပာၿပီး ကိုယ္ကဘယ္လိုသေဘာထားႀကီးေႀကာင္း ေၿပာဆိုေနမႈေတြဟာ မရိုးသားတဲ့ ေလလံတင္မႈ၊ လက္ခုပ္သံေမွ်ာ္မႈ တခုၿဖစ္တယ္” တဲ့။ ကိုယ့္ဘာသာ သတိထားရမွာက အဇာတသတ္ေနာက္လိုက္မၿဖစ္မိဖုိ႔ရယ္၊ လူရည္လည္သူေတြခ်င္းဆက္သြယ္ၿပီး NGOs ေတြနဲ႔ေပါင္းစီးပြားေရးလုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနႀကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစားက်က္ထဲမွာ မေမ်ာပါမိဖို႔ရယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ပါပဲ။
(၅)
“ရန္သူစစ္တပ္က ေထာင္ခ်ီသတ္တာက်ေတာ့ ဘာမွမေၿပာဘူး။ လူ (၁၅) ေယာက္ (၃၀) ေလာက္ သတ္ခံရတာကို ေၿပာေနတယ္၊ ငါတို႔ရဲေဘာ္ေတြ ဘယ္လိုေပးဆပ္ခဲ့ရတယ္” ဆိုတဲ့စကားကို ႀကားမိေတာ့ က်ေနာ္တို႔အညာဘက္မွာ ေနာက္ေၿပာင္ ေၿပာဆိုေနတဲ့ “တံတားႀကိဳး သခင္မ်ား” ဆိုတဲ့ေဝါဟာရကို သြားသတိယမိတယ္။
ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီး ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြ စစ္ရံႈးဆုတ္ခြာသြားေတာ့၊ ေတာ္လွန္ေရးမွာေလးေလးနက္နက္မပါဝင္ခဲ့ဘူးသူေတြက လက္ပတ္ေတြစည္း၊ လက္နက္ေတြကိုင္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေယာင္ေယာင္ထြက္လာႀကေတာ့တယ္။ ရြာထိပ္က တံတားႀကီးကို ခ်ိဳးႀကပစ္လိုက္ၿပီး၊ သူတို႔တိုက္ထုတ္လိုက္လို႔ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြပဲထြက္ေၿပးသြားသလိုလို၊ လုပ္ႀကေတာ့တယ္။ မႀကာပါဘူး။ သခင္ ဆိုတဲ့နာမည္ေတြကို ေရွ႕မွာတပ္ၿပီး၊ တည္ၿငိမ္မႈမရိွေသးတဲ့ ရြာမွာ ရြာသားေတြကို အႏိုင္က်င့္ေတာ့တယ္။ အေႀကာင္းသိသူေတြကေတာ့ သူတို႔ကို တံတားက်ိဳးသခင္ မ်ားလို႔ ေခၚေဝါႀကတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က အုပ္စုဖြဲ႔ၿပီး “ ငါတို႔က ဘယ္လုိအနစ္နာခံခဲ့တယ္” ဆိုတာေတြေၿပာ၊ ထန္းေတာထဲမွာလည္း ညေနတိုင္ရင္မူးရူး၊ ေသာက္ထားတဲ့အရက္ဖိုး၊ ထမင္းဖိုးကိုလည္းမေပး၊ ေတြ႕ကရာ ေစာ္ကားေတာ့တာပဲ။ အခုက်ေနာ္တို႔တေတြ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ၿပည္ပႏိုင္ငံေရးမွာလည္း အဲ့သလို “တံတားက်ိဳးသခင္မ်ား” က ေနရာအႏွံ႔ေတြ႕ေနရတယ္။ တကယ္ လက္နက္ကိုင္တိုက္လာတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြက အမွန္တရား နဲ႔ ရိုးသားမႈ ကို ဘာနဲ႔မွ မလဲဘူး။ သူတို႔ေပးဆပ္ခဲ့ရတာေတြကိုလည္း စာဖြဲ႔ေၿပာမေနဘူး။ “ကိုယ့္အဖြဲ႔အစည္းကို ဘယ္လိုခ်စ္ေႀကာင္း၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး ကို ဆက္ဆင္ႏြဲရမယ္၊ ဘံုရန္သူကို မ်က္ေၿခမၿပတ္နဲ႔” လို႔ ဟစ္ေႀကြးေနသူေတြကို ႀကည့္လိုက္ေတာ့၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ႏိုင္ငံတကာ ဒိုနာေတြဆီက ေငြလိမ္ေတာင္းေနသူေတြ၊ တတိယႏိုင္ငံေတြမွာ ေသာက္စားမူးယစ္ေနသူေတြ၊ အစိုးရဆီက လူမႈဖူလံုေရးလိမ္ေတာင္းစားေနသူေတြကိုသာ ေတြ႕ရတယ္။
လူမႈေတာ္လွန္ေရးတရပ္လုပ္တယ္ဆိုတာ ဖက္ဆစ္ အစိုးရက်ဴးလြန္ေနတဲ့စရိုက္ေတြကို အတုယူဖို႔မဟုတ္ဘူး။ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ခဲ့တာကို အေႀကာင္းၿပၿပီး အခြင့္အေရး ယူဖို႔မဟုတ္ဘူး။ အစိုးရဘက္က သတ္တာေတြကိုေၿပာၿပီး၊ ငါတို႔ဘက္က ယုတ္မာတာေတြကို ပါးစပ္ပိတ္ထားလို႔ အဆိုၿပဳတဲ့သူဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ႀကံ႕ဖြံ႕အဖြဲ႕ဝင္ေတြနဲ႔ အတူတူပဲၿဖစ္သြားမွာေပါ့။ လူေနမႈအဆင့္ၿမင့္တဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ ေနၿပီး ႀကံ႕ဖြံ႕လို စိတ္ဓါတ္ေတြ ေမြးေနႀက၊ ၿခစားအက်င့္ပ်က္သူေတြနဲ႔ သူေတာ္ခ်င္းခ်င္းသတင္းေလြ႕ေလြ႕လုပ္ေနႀကတာေတာ့ စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။
ေၿပာသာေၿပာရတာပါ။ ဘာမွမဟုတ္ပဲ စစ္ေသြးႀကြပံုစံေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ရွိန္ကိုယ္ဝါေတာက္ပၿပေနတဲ့ လူေတြက လက္ခ်ိဳးေရ လုိ႔ရပါတယ္။ သူတို႔က ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကို ခ်စ္ဟန္ေဆာင္ၿပီး၊ အက်င့္ပ်က္လူတေယာက္ႏွစ္ေယာက္ကို အကာအကြယ္ေပးေနတာ လူတိုင္းက သိေနေပမဲ့ သူတို႔လို လိုက္အဆင့္မနိမ့္ခ်င္လို႔ ယွဥ္ၿပီး မေၿပာပဲေနႀကတာ။ တကယ္တိုက္လာခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီေရးလိုလားသူေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က ရဲေဘာ္ေတြ က အမွန္တရားနဲ႔ ရိုးသားမႈကို ခ်စ္တယ္။ ေၿမာက္ပိုင္းလူသတ္မႈကို အႀကီးအက်ယ္ရႈတ္ခ်ၿပီး စာနာနားလည္စြာပါဝင္ေနႀကတယ္။ ၿပည္တြင္းကို သဝဏ္လႊာေတြပို႔ႀကတယ္။ အဲ့သလို ခိုင္မာတည္ႀကည္တဲ့ ABSDF ရဲေဘာ္ေတြရိွေနမွေတာ့ က်န္တဲ့ ၿပည္ပေရာက္ ႀကံ႕ဖြံ႕ေတြဆိုတာ၊ ဓါတ္တိုင္ေအာက္မွာ ပ်ံဝဲေနတဲ့ တရာသီစာ ပရစ္ေအာ္သံေတြ အၿဖစ္သာ ဆူညံက်န္ရစ္ခဲ့တာပါ။ တရားမွ်တမႈအတြက္ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္သံေတြ မႀကာခင္ႀကားႀကရပါလိမ့္မယ္။

ေအာင္မိုးဝင္း